‘U bent ook geweest, neem ik aan?’ Ik was inderdaad net geweest, maar ik voelde op mijn klompen aan dat de veteraan met de indrukwekkende rij medailles daar niet op doelde. Veteranenmiddag 2015 in Lisse. Een prachtig concert in theatercentrum Floralis van de Fanfare Bereden Wapens. Het eerste exemplaar van ons boek ‘Lissese veteranen van Nederlands-Indië tot Afghanistan, 1945-2015’ zweefde tussen Rudi Hemmes en mij in voor een handtekening. Burgemeester Lies Spruit had het boek net aangeboden aan de 92-jarige generaal-majoor buiten dienst.
We dronken een glaasje in de foyer van het Huis van Cultuur. En daar kwam de onvermijdelijke vraag van de generaal-majoor. Was ik ook geweest? Had ik mij in Korea door verstikkende moerassen geworsteld, was ik met mijn legervoertuig over de verraderlijke zandwegen van Irak gereden of had ik gekmakende zandstormen in Afghanistan getrotseerd?
Nee, ik had een boek geschreven over de ervaringen van anderen en daarom stond ik zaterdagmiddag samen met Joep Derksen op het podium en kregen we applaus van de veteranen in de zaal. ‘Maar ik ben wel een verzetskind’, probeerde ik de generaal-majoor, Engelandvaarder van het zuiverste Noordzeewater, nog te lijmen. Hij keek mij even ondoorgrondelijk aan. Tijd voor de volgende sanitaire stop.